مقایسه کارآیی داده‌های مودیس و لندست در برآورد تولید خالص اولیه در مناطق خشک استان اصفهان

تولید خالص اولیه یکی از مهمترین ویژگی­ کارکرد نظام­های بوم شناختی است که تحت تأثیر عامل­های زیستی و اقلیمی می­باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین قابیلت مدل CASA برای برآورد توزیع زمانی و مکانی تولید خالص اولیه NPP در مناطق خشک با کمک تصاویر مودیس و لندست در تیپ‌های گیاهی مختلف است. به این منظور داده‌های مورد نیاز تصاویر ماهواره‌ای و هواشناسی از قبیل: بارش، دما و ساعات آفتابی ماهانه تهیه شد. مقدار تولید خالص اولیه با داده­های رقومی لندست و مودیس مدل‌سازی شد، همبستگی میان داده‌های زمینی و مدل CASA برپایة وضعیت مرتع و تیپ‌های گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داده که بیشترین تولید گیاهان در این منطقه از 10 اسفند تا 10 خرداد است. همبستگی مدل CASA در ماهواره لندست با داده‌های زمینی نسبت به مودیس در منطقه بالاتر بود. برپایة روابط، مقادیر تولید خالص اولیه و استفاده مؤثر نور خورشید در منطقه بررسی شد. توزیع مکانی تولید خالص اولیه و LUE حاکی از آن بود که تولید سالانه و کارآیی فتوسنتر در مراتع تخریب یافته با وضعیت فقیر و خیلی فقیر، در مقایسه با مراتع با وضعیت متوسط کاهش یافته است. بیشترین و کمترین مقدار تولید خالص اولیه به­ترتیب درتیپ Artemisia sieberi – Zygophyllum Spp(g C/m2 y-1 35/9) و Annual grasses - Annual forbs،g C/m2 y-1 2 /0) اندازه­گیری شد. مقادیر تولید خالص اولیه و بهره­گیری مؤثر نور خورشید در درختچه‌زارها خیلی بیشتر از بوته­زار و در تیپ‌های گیاهی یک ساله بیشتر از بوته‌زار بود. بنابراین، نتایج پژوهش حاضر اهمیت اقلیم، طبقه بندی زیستی و انتخاب مقیاس مناسب را در بررسی و مدل‌سازی تولید خالص اولیه نشان داد. افزون بر این، طبقه­بندی مراتع براساس شکل رویشی و وضعیت مرتع، در بالابردن دقت پژوهش نقش مهمی دارد.